Jules Tienstra maakt droomdebuut

In het voorjaar van 2011 zagen we hem voor het eerst rijden: de 23-jarige schilder uit Elst: Jules Tienstra samen met zijn groom Elcke Hegger (19). Voor de wagen twee fraaie zwarte sportpony’s sectie A. Het bleek de allereerste wedstrijd van Jules te zijn en voor een interview had hij eigenlijk nog niet zo veel te vertellen en dus spraken we met hem af om hem aan het einde van het buiten wedstrijdseizoen een keer te bellen. Het duurde nog tot februari 2012 voordat we bij hem aan tafel zaten.

In Elst aan de 2^e Weteringsewal bij de familie Neerincx -even verderop dan de woning van de familie Hegger- staan de pony’s van Jules gestald. We zitten in de woonkamer van de ouders van  Elcke als zij alvast begint te vertellen over hun hobby. Jules schuift even later aan tafel. Elcke kent het klappen van de zweep; ze is sinds jaar en dag de groom van haar neef, klasse 4 en 4-span rijder Dirk Neerincx en Elcke rijdt bovendien onder het zadel. Ze doet dat allemaal naast haar studie bedrijfskunde en agri business in Den Bosch. Jules is sinds kort ook groom in de marathon bij Dirk. Van eind maart tot half oktober zijn ze daardoor bijna elke weekend op wedstrijd. Komend jaar start Jules zelf tien samengestelde wedstrijden. Vorig jaar toen ze zich op wilden geven voor wedstrijden waren ze al te laat met opgeven; alles zat al bijna vol. Nu hebben ze zich direct in januari opgegeven: al doende leert men!

Jules Tienstra in Aalten (foto Donné Hegger)

Droomdebuut.
Jules en Elcke hebben hun eerste menseizoen niet onverdienstelijk afgesloten: ze namen deel aan vijf samengestelde menwedstrijden. De eerste keer werden ze tweede (Vrouwenpolder)  en de rest van de wedstrijden (Zweeloo, Beesd, Haaksbergen en Aalten-Dinxperlo) wonnen ze. Als doorgaans iemand nieuw is in de sport dan is het eerste seizoen nodig om uit te vogelen hoe alles precies werkt. Jules kon zo instappen omdat Elcke groomt in klasse 4 en dan is klasse 1 uiterst relaxed om in te rijden. In klasse 4 moet je bijvoorbeeld in een hoog tempo draven om de tijd te halen. Jules heeft een span pony’s weten te bemachtigen, dat al super braaf loopt. Als je daarbij nog voegt, dat Jules altijd onder het zadel gereden heeft dan is het mogelijk om een eerste seizoen zo succesvol af te sluiten. Maar Jules staat al te trappelen om over te gaan naar klasse 2 zodat ze meer competitie hebben. Na een seizoen heeft hij al veertien winstpunten. Nog één winstpuntje erbij en hij mag overstappen naar klasse twee en hij is van plan om dat ook te gaan doen.

Trots.
Het succes van vorig jaar heeft Jules behoorlijk overrompeld, vertelt hij bescheiden. Hoewel Jules heel rustig oogt, schijnt hij geweldig fanatiek te kunnen zijn en helemaal op te gaan in een wedstrijd en dus kiest hij er maar voor om indoors over te slaan. Zijn pony’s worden daar namelijk niet beter van. Jules stippelt zijn strategie samen met Elcke bewust uit. Vader en moeder (Harrie en Linde) Hegger beleven het menavontuur mee met het jonge team en desgevraagd beantwoordt Linde terwijl ze nogmaals koffie inschenkt, positief op de vraag of ze trots op de kinderen is.

Nog meer tijd.
Jules wilde een jaar geleden rond carnavalstijd, gaan mennen omdat onder het zadel rijden en het zadelmak maken van paarden zoveel tijd kostte. Hij dacht: ik koop een paar pony’s en was van plan ze dan een keer op zondag in te spannen voor een ritje. Dat dacht hij maar het liep allemaal anders. Nu kost het hem allemaal bij elkaar nog véél méér tijd dan eerst, vertelt hij lachend.

Jules Tienstra  in Haaksbergen (foto Donné Hegger)

Afwisseling.
Omdat het span zo lekker liep, dacht Jules: we kunnen weleens een wedstrijdje gaan rijden. “Als ik op wedstrijd ga, vind ik het ook leuk om te winnen”. Jules en Elcke zijn elke dag met de pony’s in de weer evenals Marjan Neerincx -de tante van Elcke- die, de pony’s iedere ochtend naar buiten doet.’s Morgens gaan de pony’s  in de stapmolen voor hun conditie en verder worden ze in het span gereden maar ook regelmatig enkelspan, longeren, stappen op de weg, een rit in het bos: ze zorgen voor afwisseling zodat het voor zowel de pony’s als henzelf leuk blijft om te trainen. Jules oefent het liefst iedere dag op het onderdeel dressuur maar dat doet hij niet omdat hij denkt dat afwisseling beter is.

Ginger en Beau.
De pony’s komen bij Marlolein Boerlijst-Conijn vandaan. Via internet kwamen Jules Elcke ze op het spoor: de 8-jarige merrie Ginger, liep in het enkelspan Z dressuur en M vaardigheid en haar spangenoot, die links loopt: de 7-jarige merrie Wise Stables Beau v. High Flown’s Viper m. Yaverland Carousel, gefokt door R. Fabrie/A.M. Meester uit Kootwijkerbroek. De merrie liep M dressuur en M vaardigheid, enkelspan.

Eenkennig.
Alles gaat overigens niet van een leien dakje, vertelt Jules. De pony’s zijn vrij heet en dat is af en toe best weleens lastig. Bij het onderdeel dressuur heb je daar niet altijd gemak van maar bij de marathon uiteraard weer wel. Helemaal ideaal krijg je het natuurlijk nooit. “Het zijn echte karakterpony’s”, vertelt Elcke. Ze bedoelt dat niet negatief want hoewel ze bij Wise Stables Beau in het begin het vertrouwen moesten zien te winnen omdat de pony nogal eenkennig is, vindt ze dat je op karakter een wedstrijd kunt winnen. “Deze pony’s willen ècht voor ons werken”, vertelt ze stellig.

Benen.
Jules heeft een apart manier van werken; hij gaat niet wekelijks naar menles bij een vereniging. De vader van Elcke –Harrie Hegger, instructeur springen en dressuur- helpt hem bij het trainen evenals Dirk Neerincx. Het enige wat Jules mist ten opzichte van het rijden onder het zadel is, dat je de benen mist en je dat moet opvangen met ondersteuning van de zweep. “Dressuur voor de kar of onder het zadel is eigenlijk hetzelfde toch? Uiteindelijk komt het op hetzelfde neer. Een been is niet vervangbaar”, vindt Jules. “Het is wel anders. Als je net even een beetje stelling wilt, dan doe hup even het been er aan en dan druk je maar iets”.

Cadeau.
Jules heeft wel een keer menles bij Jan de Boer gehad. Elcke had dat geregeld en de les aan Jules cadeau gedaan voor zijn verjaardag. Het was een prachtig cadeau want Jan heeft natuurlijk enorme kennis van het mennen met Welsh pony’s en kan het bovendien goed overbrengen, vertelt Elcke. Ook heeft Jules een clinic gevolgd bij Gerard Leijten op een menavond van de KNHS. Jules denkt er wel over om meer lessen te gaan volgen.

Wie o wie?
Jules en Elcke waren bewust op zoek naar Welsh pony’s om hun uitstraling, bloed, karakter en mooie koppies. Jules vraagt zich of er niet veel zwarte Welsh A pony’s zijn. Elke avond speuren ze namelijk op internet naar een zwarte met een wit voetje tussen de 1.16 en 1.20 meter maar ze kunnen zo’n beestje maar niet vinden. Daarom een oproep aan de lezers van de het Welsh Magazine of ze Jules en Elcke soms verder kunnen helpen…..