De laatste deelnemer van het mennen dressuur was Jorden Zoet. Het was voor de 16-jarige Jorden zijn eerste officiële optreden. De belangstelling rondom de ring was dan ook groot. Hij reed een speciale proef, geschreven door zijn goede vriendin en instructrice Ank Wickel. Het optreden was Jorden is bijzonder omdat hij het Down syndroom heeft. Weken trainde hij naar de familiesportdag toe. De letters langs de ring werden vervangen door symbolen zoals de C voor clown, de B voor bal en de E voor eend. Het werkte super! Jorden had voor zijn optreden zijn allermooiste pak aangetrokken. Een fraaie pet met een hoefijzer erop. Een mooi donkerblauw jasje met uiteraard een schootkleed en zoals een menner met verstand van zaken betaamt: een toepasselijke stropdas. Zo hoort een menner er uit te zien! De pony Steehorst Xantos zag er ook op z’n best uit. Keurig ingevlochten; tuig, wagen: alles zag er uit om door een ringetje te halen. Ank stond tijdens de proef achterop de wagen en voor de zekerheid had ook zij een leidsel in handen. Jorden had ook een leidsel in handen en hij stuurde. Wout Gerritsen –de partner van Ank- leest de proef voor. Vier seconden onbeweeglijk stil staan. Jorden telt hardop. Voeten strak op het schild alsof hij in een marathon zat. Ank hoor je: zachtjes sturen, zeggen. Jorden en Ank voelen elkaar feilloos aan. Als de pony bij het halthouden een stapje te veel verzet, roept Wout met een zware stem: héé. Jorden reed een machtige eerste proef en straalde zoals alleen dan kan. Ondertussen hield hij vanuit zijn ooghoeken bovendien in de gaten wie er langs de kant stond. De zon scheen en iedereen genoot!
Het gezegde, dat de beste stuurlui aan wal staan, gaat niet altijd op. Jorden gaat op vrijdagavond steevast mee naar de menles van zijn moeder bij menvereniging “het Gouden Span”. Zit dan tijdens de les naast zijn moeder en de daaropvolgende les zit hij bij een ander lid op de wagen. Voor de gezelligheid lijkt het maar ondertussen steekt Jorden veel op. Dat hij de kanjers zoals Aart van de Kamp en Johan en Wout van Veluw en al die mannen persoonlijk kent en vaak aanschouwt, was zichtbaar toen hij klaar was met zijn dressuurproef: op een flamboyante manier rondde hij de proef af; a la IJsbrand Chardon en iedereen applaudiseerde enthousiast.
De jury Nel Kroesbergen vraagt Jorden na afloop of hij “schik gehad heeft?” Zij in ieder geval wel, vertelt ze. Ze adviseert Jorden Ank een dikke kus te geven. Jorden bedankt Nel voor de tip met een dikke zoen evenals de verslaggever van het Welsh Magazine.
De avond voor de familiedag was het eigenlijk de clubavond bij “het Gouden Span” maar de familie Zoet had overgeslagen. “Als je naar een wedstrijd gaat, moet je fit zijn”, vertelde Elly en dus vroeg naar bed maar om half elf hoorde ze Jorden nog. ’s Morgens om half zes hoorde Elly alweer muziek uit zijn kamer komen. Jorden had er zin in, zoveel was wel duidelijk.
Terug naar de wedstrijd: Jorden was in gedachten alweer verder, daar waar het allemaal om draait voor hem. De vaardigheid: het liefst de hele route in galop. Maar Ank voedt hem goed op: eerst foutloos en dan pas knallen! Het hele spul trekt vervolgens naar de vaardigheidsring. Daar werd met belangstelling op Jorden gewacht en trouw trok de hele fanclub ook naar de ring op de parkeerplaats. Jorden’s grote broer Rick, zus Annemiek en uiteraard pa en ma Zoet stonden langs de lijn. De bel gaat: Jorden gaat van start. Ank praat en wijst. Achter in de ring zit een grote hobbel in het terrein: Jorden host en schudt erover heen. “Jan Klaassen” schalt uit de luidsprekers: “hij had geen geld en hij was geen held”. De held was Jorden en heldin was Ank. Met beide benen op de grond langs de lijn, puur genieten. De Welsh pony wat brengt die toch allemaal niet te weeg? Jorden reed een foutloos parcours en in de barrage pakte Jorden alsof hij nooit anders deed een fijn handgalopje en laveerde behendig tussen de pionnen door. Gecontroleerd. Ooooooooooohhhhhhh klonk het: 1 bal van de pion eraf! Even leek het of Jorden zijn concentratie kwijt raakte maar hij herstelde zich uiterst snel en rondde de proef keurig af. Al met al een geweldig debuut voor Jorden Zoet. Na zijn proef als hij over de finish rijdt, gaat zijn duim omhoog! Glimlach van oor tot oor. Chapeau!
Ank Wickel is de instructrice van Jorden Zoet. Ook is ze instructrice bij de Veluweruiters, de Lange Boom, Garderruiters en ook geeft ze koetsiersbewijs cursus en priveles dressuur. Ze is helemaal gek van mendressuur, daar ligt haar hart. Docent in hart en nieren want ze staat ook nog drie dagen voor de klas op een basisschool in Apeldoorn. In het blad “de Mensport” stond onlangs een vermelding, dat Ank de 3e en laatste fase ORUN meninstructeur afgerond heeft. Terug naar Jorden Zoet: “Aart en Elly kennen we goed en ze hebben de stal vlakbij onze stal. Jorden is zo gek van mennen. Met een grote bek eens gezegd tegen Aart en Elly gezegd; ik ga Jorden nog wel een keer leren mennen. Jorden vond het prachtig! Hij kwam 1 keer in de week bij mij lessen. Een half uur tot drie kwartier. Leren sturen; links en rechts. Een hoop begrippen komen er aan de orde. Zoals leidsel korter en langer. Harder en zachter sturen; groter en kleiner maken. Al die dingen. Ik vind dat hij gewoon heel veel gevoel heeft voor het sturen ook. Niet ongecoördineerd. Dat valt me zo mee. Ik had eerst zijn leidsels aan de neusriem maar dat hoefde eigenlijk helemaal niet. Ik heb ze nu door de bril, dat is natuurlijk ook een hele zacht inwerking maar hij kan gewoon met de leidsels in het bit rijden. Hij is heel voorzichtig en voelt het aan. Hij is gewoon helemaal top Het is zo’n cadeautje om die gozer les te geven. Dat moet ik niet overslaan want dan is hij helemaal van slag”. Ank vond het erg spannend of de pony het allemaal op zou pikken. Ze heeft hem van veulen af gehad. Zij vindt de pony is heel koel maar het moest allemaal maar blijken. “Jorden was vandaag heel goed geconcentreerd”.
Ank is gefascineerd door de blijheid van Jorden; een heel speciaal plekje heeft hij bij haar. Jorden heeft bovendien een eigen rubriekje op haar website. Ten tijde van het maken van dit verhaaltje werkte de site even niet. http://www.ankwickelmenopleidingen.nl onder het kopje leerlingen. Ank vertelt over het speciale proefje, dat ze Jorden gemaakt heeft, dat de laatste onderdelen niet zo ingewikkeld zijn zoals impuls en regelmaat en harmonie en ontspanning dat samengevat was in het onderdeel omgang met de pony. “Hij heeft geoefend met handschoenen, dat was heel vreemd voor hem. Dat was nieuw voor hem. Doorgaans rijdt Jorden zonder handschoenen omdat hij dan meer grip op de leidsels heeft en minder gevoel heeft. Ook dat aspect werd dus gewoon geoefend.
Hoe harder hoe mooier. Hij galoppeert het liefst de hele les. Hij gaat als een streep. De pony is netjes afgericht en reageert heel mooi op de stem als je zegt: galop, springt hij aan.
Eveline Roseboom Meel 