Denise Wolters zocht een maatje voor haar paard en raakte helemaal verslingerd aan het Welsh ponyras

Op de regionale keuring 2008 in Houten ontdekte ik haar zeer onverwacht met een jonge hengst aan de lijn. Ik kende Denise Wolters en haar man Jan als weldoeners in de vorm van het kopen van veilingstukken op Veulenveiling Midden-Nederland, dat ten goede komt aan doelen als KiKa en CliniClowns en uiteraard omdat ze daar ook weleens veulens kochten. Heel grappig dus als je ontdekt, dat ze ook iets met Welsh pony’s heeft. Denise is een bijzonder charmante vrouw, die echter thuis flink de handen uit haar mouwen steekt ondanks, dat je eerder aan zou nemen, dat ze dat aan anderen over zou laten met het oog op haar drukke werkzaamheden in de financiële wereld. Niet dus en dat is aan haar handen te zien: zelf stallen uitmesten, het land bewerken met haar man en dagelijks druk in de weer met haar dieren, waaronder dus enkele Welsh pony’s. Een serie jonge KWPN’ers bevolken de stallen en een 7-tal pony’s voor zowel haar dochter Beaudine (7) als zichzelf want Denise rijdt aangespannen met de pony’s.

2-span rijder Gerco van Tuijl ofwel Kapitein van Tuijl: de schrik van Est !

Overal kom je Gerco van Tuijl (16) uit Neerijnen met zijn 2-span Welshjes en zijn groom/zusje Corlinda (13) tegen: zowel in de Betuwe als daarbuiten. Dit jaar startte hij voor het eerst samengesteld in klasse 1 maar is nu al startgerechtigd in klasse 2. Alles loopt volgens plan bij Gerco en hij is al bezig met het klaarmaken van spangenoten voor zijn huidige aanspanning. Van Tuijl staat aan de vooravond van een 4-span.

Snelle Keesie.
Bij de oefenmarathon Graafhorst van Huib Pater sprak ik Gerco aan en vroeg hem of hij mee wilde werken aan een interview. Vader Kees stond erbij en reageerde zoals altijd, direct uitbundig en op een vrijdagavond in juni togen wij naar Neerijnen naar de familie Van Tuijl. Buiten op een bankje voor een fraai, nieuw landhuis lijkt het of er 3 generaties van Tuijl zitten. Het blijken inderdaad vader en zoon te zijn maar de oudste van het stel met zijn 75 lentes blijkt buurman Clazinus van Zandwijk te zijn. Een prachtige kerel. Als Kees ’s winters in de buurt met zijn tuigpaarden deelneemt aan een oefenmarathon dan brengt Zinus na afloop alvast de paarden naar huis zodat Kees nog wat kan napraten. Kees maakt lachend een beweging met zijn hand, waaruit blijkt, dat het napraten gepaard gaat met een glaasje van het één of ander. Zinus mest bovendien de stallen uit bij Van Tuijl en alles wat voor handen komt. Niet omdat hij zich verveelt. Absoluut niet. Aan de overkant van de weg ligt zijn eigen spul. Hij heeft nog een flink aantal Welsh pony’s -de grote liefde van zijn vrouw- en maait en hooit dezer dagen overal waar nodig. Hij draagt dan ook een toepasselijke strohoed. Vorig jaar werden er nog 10 veulens bij Zinus geboren en lammerden er nog 40 schapen van hem. Elke morgen is Zinus klokslag zes uur uit de veren. Onlangs haalde hij nog een veulen van de merrie van de familie Van Tuijl toen zij naar een bruiloft geweest waren. Zinus vertrouwde het ’s nachts niks. Hij bleef bij de merrie en verzorgde alles. Wachtte tot het veulen gedronken had en de nageboorte eraf was. Kees kwam ’s morgens bij Zinus uitgelaten vertellen, dat er een machtig veulen geboren was! Zinus lacht als hij het vertelt. Nee, dan moet snelle Keesie toch ècht vroeger uit zijn bed komen, wil hij Zinus iets nieuws vertellen. 

Clazinus van Zandwijk en Gerco van Tuijl

Duizendpoot en leeuwentemmer Jan Kuster houdt van een feestje!

In de Betuwe wordt er in de winter een serie indoor menmarathons georganiseerd door de super actieve menvereniging Waal & Linge. De wedstrijden, waar gestreden wordt om de Betuwe Cup, worden telkens op andere locaties verreden waaronder Kerk-Avezaath, Zoelen en Deil. Een vaste factor op die wedstrijden is de speaker: de altijd goed gehumeurde Jan Kuster. Onlangs stond er een aankondiging in de Paardenkrant, dat Jan ook de parcoursbouwer was. Als we terug in de tijd gaan, kan ik me nog goed herinneren, dat Jan met een 2-span A valkjes al samengesteld reed. We zijn benieuwd naar de reden, waarom hij niet meer zelf stuurt: op weg naar duizendpoot Kuster.

Peppie en Kokkie.
Jan is van vele markten thuis. Soms geeft hij op een wedstrijd even de microfoon aan een ander als hij “even” moet groomen bij zijn goede vriend en buurman Kokkie ofwel Nico Vervoorn. Het duo heeft al de bijnaam Peppie en Kokkie en als zodanig uitgedost reden ze onlangs tot grote hilariteit van het publiek zo hun rit. Jan is een opvallende verschijning. Steevast met waxhoed, lange waxjas en een microfoon in de hand staat hij in de menbaan. Jan drukt een belangrijke stempel op de sfeer van een marathon. Toen het C.H. Hoekelum in Bennekom na 100 jaar een nieuwe weg wilde inslaan en haar programma op Hemelvaartsdag met een oefenmarathon wilde uitbreiden, werd smaakmaker Kuster ingezet om het nieuwe onderdeel op poten te zetten. De marathon staat inmiddels prominent op de kalender van Hoekelum.